Mantık kuralları...

Arkadaşlar burada yazacağım konular dini olmaktan ziyade mantık kurallarıdır. Yani mantığı olan herkes bu yazdıklarıma hak verecektir. Mantık kuralları; 1- Yokluk isbat edilemez : Evet bir şeyin yokluğu isbat edilemez. Bu bir mantık kuralıdır. Biz dünyada beyaz elmanın var olduğunu, sizde beyaz elmanın yok olduğunu iddia ediyorsunuz. Ve bunu iddia ederken, ilmi ve mantıki olduğunuzu dile getiriyorsunuz! Bizde diyoruzki, beyaz elmanın olmadığını ispat edin! Hep beraber bir seyahate çıkalım. Siz önden buyrun ve bizi gezdirin! Kainatta(Evrende) beyaz bir elmanın olmadığını, önce istanbul sokaklarından dolaşarak bir başlayın bizi gezdirmeye! İstanbulda yoksa, Ankaraya gidelim, oradan izmire, oradan Erzuruma ve önce Türkiyeyi bir dolaşalım. Olmadığına kanaat getirince, Asya'ya açılalım..... yani adeta imkansız bir şey yokluğu isbat etmek.. Aynı şekilde, oturduğunuz odada bir toplu iğnenin olmadığını nasıl isbat edeceksiniz? Tüm odada toplu iğnenin girebileceği her yeri tek tek göstererek, ve "bak burada yok, bak buradada yok" diye diye odanın her milimetre karesini göstermek zorundasın. Yani bir delile dayanmayan yokluk isbat edilemez. Bu bir mantık kuralıdır.

2- İki isbat edici binler inkarcılara tercih edilir : Yine bir başka mantık kuralı da "İki isbat edici binler inkarcılara tercih edilir" dir. Ne demek bu : Mesela dün gece gökte ay'ı gördüğünü iki kişi söylese, binlerce kişi "hayır gökte ay yoktu biz görmedik" deseler "gördük" diyenlere itibar edilir. Niye : Çünkü isbatta ittifak var, halbuki inkarda ittifak yoktur, sadece inkar edenler kendi indinde yoktur diyebilir. Yani "görmedik" diyenlerin manileri değişik olabilir. Birinin evinin penceresi olmadığı için görememiş olabilir, birinin görme kabiliyeti olmadığından veya zayıflığından görmemiş olabilir, diğeri, hiç gökyüzüne bakmamış olabilir, diğeri hava bulutlu olduğu için ona görünmemiş olabilir, diğeri o saatlerde uyuyor olduğu için görememiş olabilir.... vs.... Halbuki "gördük" diyenler birbirlerine kuvvet verir. Ne kadar "gördük" diyen varsa, o kadar kuvvetli olur. Fakat "görmedik" diyenlerin biri de bini de birdir, isterse milyon olsun bir kişi gibidir. Bu bir mantık kuralıdır.


3- Konusunda ihtisas sahibi birinin, ihtisas sahasıyla ilgili bir sözü, o ihtisasta olmayanların (velev ki başka konularda ihtisas sahibi de olsalar) binlercesinin sözüne tercih edilir. Mesela : Bir doktorun, bir hastalığının teşhisinde, yaptığı bir teşhise, o konunun uzmanı olmayan binlerce mühendisin farklı teşhislerine itibar edilmez. Doktorun sözü geçerlidir.

Birinci mantık kuralına göre, dini konularda inkarcı kişinin inkarını ispatlaması imkansızdır. Çünkü yokluk isbat edilmez. Halbuki "vardır" diyen kişi var olduğunu söylediği şeyin bir emaresini, eserini, gölgesini gösterse yeterlidir. Tüm kainatı dolaşmaya gerek yoktur. İnkar eden ise, tüm zamanları ve tüm kainatı tek tek eleyerek göstermesi gerekir.-----

İkinci mantık kuralına göre 2 imanlı insan, trilyon inkarcıdan daha kuvvetlidir. (kuvvetten kastım, ikna bakımındandır. Pazu kuvveti değil) Çünkü ispatta birbirine kuvvet vardır. İnkarda ise biri, bini birdir. Sayı çokluğunun önemi yoktur. Bu şuna benzer: Dar bir delikten geçme işinde bir, bin birdir. Birbirine kuvvet veremez, herkes tek başıyla delikten geçecektir. Veya bir hendeği atlamakta bir bin birdir. Çünkü herkes bir kişilik atlayacaktır. Halbuki isbatta, yani iman edenlerin çokluğu şuna benzer : Bir yükün kaldırılmasına benzer. Ne kadar eller yapışsa o kadar iş kolaylaşır. İşte iman ile inkar arasındaki fark...

Gelelim üçüncü mantık kuralına : Bu kurala göre o kadar peygamberler, evliyalar, asfiyalar, sıddıklar, arifler gelmiş ki, hepsi "Allah var ve bir" demiş. Onlar ehl-i ihtisastır. Yani nasılki tıp ilminin ihtisas ehli olduğu gibi din ilmininde ihtisasları vardır. Manevi sahada mürekkep yalamamış, manevi makamlarda yükselmemiş kişilerin din ve Allah ile ilgili görüşleri nazar-ı dikkate alınmaz. Çünkü maddiyatta boğulanların maneviyatta gözleri kördür. Başka uzmanlık alanlarında ihtisas ta olsalar din ilminde sözlerine itibar edilmez.